حسرت

کتاب هفته شماره ۷ صفحه ۱۷۴

با یار نو آن‌چنان شدی شاد،

کز یار قدیم ناوری یاد

گر با دگری شدی هم‌آغوش

ما را به زبان مکن فراموش

نظامی