میوه‌های ملال: تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۱۶:۲۶

کتاب هفته شماره ۱۲ صفحه ۱۳۷

کتاب هفته شماره ۱۲ صفحه ۱۳۸

تو می‌گریزی و من در غبار رؤیاها

هزار پنجره را بی‌شکوه می‌بندم

به باغ سبز نوید تو می‌سپارم خویش

هزار وسوسه را در ستوه می‌بندم

تو می‌گریزی و پیوند روزهای دراز

مرا چو قافلهٔ سنگ و سرب می‌گذرد

درنگ لحظهٔ سنگین انتظار، چو کوه

به چشم خستهٔ من پای درد می‌فشرد

تو می‌گریزی چونان که آب از سر سنگ

ز سنگ لال نخیزد نه شکوه، نه فریاد

تو می‌گریزی چونان که از درخت نسیم

درخت بسته نداند گریختن با باد

تو می‌گریزی و با من نمی‌گریزی، لیک

غم گریز تو بال شکیب می‌شکند

چو از نیامدنت بیم می‌کنم، با من

نگاه سبز تو نقش فریب می‌شکند

بیا که جلوهٔ بیدار هرچه تنهائی است

به نوشخند گوارای مهر، خواب کنیم

به روی تشنگی بیگناه لبهامان

هزار بوسهٔ نشکفته را خراب کنیم

تو می‌گریزی اما - دریغ! - می‌ماند

خیال خستهٔ شب‌ها و میوه‌های ملال

اگر درست بگویم، نمی‌توانم باز

به دست حوصله بسپارم آرزوی وصال.

آذرماه ۱۳۴۰

رؤیا

@@ سطر ۳: / سطر ۳: @@
-{{در حال ویرایش}}
+تو می‌گریزی و من در غبار رؤیاها
+هزار پنجره را بی‌شکوه می‌بندم
-[[رده:کتاب هفته]]
+به باغ سبز نوید تو می‌سپارم خویش
-[[رده:کتاب هفته ۱۲]]
-[[رده:شعر]]
+هزار وسوسه را در ستوه می‌بندم
-[[رده:رؤیا]]
+تو می‌گریزی و پیوند روزهای دراز
+مرا چو قافلهٔ سنگ و سرب می‌گذرد
-تو می گریزی و من در غبار رؤیاها
+درنگ لحظهٔ سنگین انتظار، چو کوه
-هزار پنجره را بی شکوه می بندم
-به باغ سبز نوید تو می سپارم خویش
-هزار وسوسه را در ستوه می بندم
+به چشم خستهٔ من پای درد می‌فشرد
-تو می گریزی و پیوند روزهای دراز
-مرا چو قافله ی سنگ و سرب می گذرد
-درنگ لحظه ی سنگین انتظار، چو کوه
-به چشم خسته ی من پای درد می فشرد
+تو می‌گریزی چونان که آب از سر سنگ
-تو می گریزی چونان که آب از سرسنگ
 ز سنگ لال نخیزد نه شکوه، نه فریاد
-تو می گریزی چونان که از درخت نسیم
+تو می‌گریزی چونان که از درخت نسیم
 درخت بسته نداند گریختن با باد
-تو می گریزی و با من نمی گریزی، لیک
+تو می‌گریزی و با من نمی‌گریزی، لیک
-غم گریز تو بال شکیب می شکند
-چو از نیامدنت بیم می کنم، با من
+غم گریز تو بال شکیب می‌شکند
-نگاه سبز تو نقش فریب می شکند
+چو از نیامدنت بیم می‌کنم، با من
+نگاه سبز تو نقش فریب می‌شکند
+بیا که جلوهٔ بیدار هرچه تنهائی است
-بیا که جلوه ی بیدار هرچه تنهائی است
 به نوشخند گوارای مهر، خواب کنیم
 به روی تشنگی بیگناه لبهامان
-هزار بوسه ی نشکفته را خراب کنیم
+هزار بوسهٔ نشکفته را خراب کنیم
+تو می‌گریزی اما - دریغ! - می‌ماند
+خیال خستهٔ شب‌ها و میوه‌های ملال
+اگر درست بگویم، نمی‌توانم باز
-تو می گریزی اما - دریغ! - می ماند
-خیال خسته ی شب ها و میوه های ملال
-اگر درست بگویم، نمیتوانم باز
 به دست حوصله بسپارم آرزوی وصال.
-{{چپ چین}}
-آذرماه ۱۳۴۰
+::::::::::آذرماه ۱۳۴۰
-"رؤیا"
-{{پایان چپ چین}}
+:::::::::::'''رؤیا'''
+[[رده:کتاب هفته]]
+[[رده:کتاب هفته ۱۲]]
+[[رده:شعر]]
+[[رده:رؤیا]]
+[[رده:مقالات نهایی‌شده]]

میوه‌های ملال: تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۱۶:۲۶

منوی ناوبری

جستجو