عملکرد دمکراسی در آمریکای لاتین ۳

از irPress.org
نسخهٔ تاریخ ‏۹ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۴:۲۲ توسط Bahar (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۷ صفحه ۹۳
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۷ صفحه ۹۳
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۷ صفحه ۹۴
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۷ صفحه ۹۴
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۷ صفحه ۹۵
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۷ صفحه ۹۵
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۷ صفحه ۹۶
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۷ صفحه ۹۶
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۷ صفحه ۹۷
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۷ صفحه ۹۷
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۷ صفحه ۹۸
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۷ صفحه ۹۸
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۷ صفحه ۹۹
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۷ صفحه ۹۹
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۷ صفحه ۱۰۰
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۷ صفحه ۱۰۰
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۷ صفحه ۱۰۱
کتاب جمعه سال اول شماره ۲۷ صفحه ۱۰۱

گوران تربورن

ترجمه: آزاده

رکورد (گزارش) شماره‌ی ۲- کشورهای غیردموکراتیک

مفهوم محدودی از دموکراسی مانند آنچه که من برگزیده‌ام، صحنه‌ی گسترده‌ئی از رژیم‌هائی را به‌دست می‌دهد که مابین دموکراسی و دیکتاتوری هستند. آمریکای لاتین شامل انواع گوناگونی از چنین رژیم‌هائی است که برخی اوقات گواه بر خلّاقیت و تخیّل فوق‌العاده‌ی سیاسی بوده‌اند. در این مقاله، ما بیش از هر چیز با اشکال گوناگون آنچه من «انحصارگری» خوانده‌ام سر و کار داریم یعنی مکانیزم‌های گوناگونی در یک نظام مشخص که توسط آن‌ها بخش‌های معینی از جمعیت بالغ از مشارکت سیاسی محروم می‌شود. این، یا می‌تواند به‌وسیله‌ی روش‌های سنتی اروپا و آمریکای شمالی، یعنی محدویت حق رأی در قانون اساسی برحسب طبقه، جنسیت، نژاد یا دیدگاه سیاسی اعمال شود؛ و یا توسط دخالت‌های فرا-قانونی در روند انتخابات ، چه در برنامه‌ی سیاسی و چه در پای صندوق رأی. در آمریکای لاتین هر دو روش به‌دست آوردن انحصارگری مکرراً به‌کار گرفته شده و هنوز هم می‌شود.