بر پاک و پلید...: تفاوت بین نسخه‌ها

از irPress.org
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۲: سطر ۲:
  
  
{{در حال ویرایش}}
+
{{بازنگری}}
 
 
 
 
 
 
[[رده:کتاب هفته]]
 
[[رده:کتاب هفته ۱۱]]
 
[[رده:شعر]]
 
[[رده:جامی]]
 
[[رده:خیام]]
 
[[رده:غالب]]
 
[[رده:درد]]
 
[[رده:ابوسعید مهنه]]
 
  
 +
'''بر پاک و پلید...'''
  
 
چون خور ز فروغ خود جهان آراید،
 
چون خور ز فروغ خود جهان آراید،
سطر ۲۰: سطر ۱۰:
 
بر پاک و پلید اگر بتابد شاید،
 
بر پاک و پلید اگر بتابد شاید،
  
نه نور وی از هیچ پلید پالاید،
+
نه نور وی از هیچ پلید آلاید،
  
 
نی پاکی او ز هیچ پاک افزاید.
 
نی پاکی او ز هیچ پاک افزاید.
سطر ۲۸: سطر ۱۸:
 
{{پایان چپ‌چین}}
 
{{پایان چپ‌چین}}
  
 +
'''امید آوردم...'''
  
 
چون عود نبود، چوب بید آوردم،
 
چون عود نبود، چوب بید آوردم،
سطر ۶۳: سطر ۵۴:
 
در کیش توکل غم فردا کفر است،
 
در کیش توکل غم فردا کفر است،
  
یک روز می دو ساله باقی است هنوز.
+
یکروزه می دو ساله باقی است هنوز.
  
 
{{چپ‌چین))
 
{{چپ‌چین))
سطر ۸۲: سطر ۷۳:
 
درد
 
درد
 
{{پایان چپ‌چین}}
 
{{پایان چپ‌چین}}
 +
 +
[[رده:کتاب هفته]]
 +
[[رده:کتاب هفته ۱۱]]
 +
[[رده:شعر]]
 +
[[رده:جامی]]
 +
[[رده:خیام]]
 +
[[رده:غالب]]
 +
[[رده:درد]]
 +
[[رده:ابوسعید مهنه]]

نسخهٔ ‏۲۸ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۱۷:۴۵

کتاب هفته شماره ۱۱ صفحه ۱۵۳
کتاب هفته شماره ۱۱ صفحه ۱۵۳


بر پاک و پلید...

چون خور ز فروغ خود جهان آراید،

بر پاک و پلید اگر بتابد شاید،

نه نور وی از هیچ پلید آلاید،

نی پاکی او ز هیچ پاک افزاید.

جامی

امید آوردم...

چون عود نبود، چوب بید آوردم،

روی سیه و موی سپید آوردم،

تو خود گفتی که ناامیدی کفر است،

بر قول تو رفتم و امید آوردم.

ابوسعید مهمنه

شرم

با نفس همیشه در نبردم، چه کنم؟

وز کرده خویشتن به دردم، چه کنم؟

گیرم که ز من در گذرانی به کرم،

زین شرم که دیدی که چه کردم چه کنم؟

خیام

دُرد ته پیاله

چون درد ته پیاله باقی است هنوز،

شادم که بهار لاله باقی است هنوز؟

در کیش توکل غم فردا کفر است،

یکروزه می دو ساله باقی است هنوز.

{{چپ‌چین)) غالب

دریاب

ای "درد" مرا از نغمه هایم دریاب،

آهنگ من از صوت و صدایم دریاب؛

ای زمزمه پرداز بسان قانون،

تفصیل مقامم از نوایم دریاب.

درد