اهمیت فعالیت سندیکائی در کارخانه: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۸: | سطر ۸: | ||
[[Image:35-076.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۳۵ صفحه ۷۶|کتاب جمعه سال اول شماره ۳۵ صفحه ۷۶]] | [[Image:35-076.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۳۵ صفحه ۷۶|کتاب جمعه سال اول شماره ۳۵ صفحه ۷۶]] | ||
[[Image:35-077.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۳۵ صفحه ۷۷|کتاب جمعه سال اول شماره ۳۵ صفحه ۷۷]] | [[Image:35-077.jpg|thumb|alt= کتاب جمعه سال اول شماره ۳۵ صفحه ۷۷|کتاب جمعه سال اول شماره ۳۵ صفحه ۷۷]] | ||
| − | {{ | + | {{ناقص}} |
| + | |||
| + | کنفدراسیون دموکراتیک کار در فرانسه | ||
مقاله زیر بر اساس یکی از انتشارات کنفدراسیون کار فرانسه (CFDT) تهیه شده است. این کنفدراسیون یکی از نیرومندترین اتحادیه های کارگری اروپا و پس از کنفدراسیون عمومی کار (CGT) بزرگ ترین اتحادیه کارگری فرانسه است. در این مقاله بحث از ضرورت سازماندهی سندیکائی در کارگاه ها و کارخانه هاست. سخن این است که کارگران عضو هر سندیکا ضروری است که درمحل کار خود در کارخانه، کارگاه نیز تشکل داشته باشند و مانند سازمان های سیاسی، برای اعضای خود «حوزه های سندیکایی» در هر کارخانه تشکیل دهند تا بتوانند مبارزات کارگران را در محل کار آن ها سازماندهی و رهبری کنند. | مقاله زیر بر اساس یکی از انتشارات کنفدراسیون کار فرانسه (CFDT) تهیه شده است. این کنفدراسیون یکی از نیرومندترین اتحادیه های کارگری اروپا و پس از کنفدراسیون عمومی کار (CGT) بزرگ ترین اتحادیه کارگری فرانسه است. در این مقاله بحث از ضرورت سازماندهی سندیکائی در کارگاه ها و کارخانه هاست. سخن این است که کارگران عضو هر سندیکا ضروری است که درمحل کار خود در کارخانه، کارگاه نیز تشکل داشته باشند و مانند سازمان های سیاسی، برای اعضای خود «حوزه های سندیکایی» در هر کارخانه تشکیل دهند تا بتوانند مبارزات کارگران را در محل کار آن ها سازماندهی و رهبری کنند. | ||
| سطر ۱۴: | سطر ۱۶: | ||
ک.ج. | ک.ج. | ||
| − | می باید همه ابعاد فعالیت سندیکائی در کارخانه تجلی یابد. در هر کارگاه یا کارخانه کارگران در موقعیت های متعددی متوجه این واقعیت می شوند که برای ایجاد رابطه بین نیروهای خود | + | ==مقدمه== |
| + | |||
| + | می باید همه ابعاد فعالیت سندیکائی در کارخانه تجلی یابد. در هر کارگاه یا کارخانه کارگران در موقعیت های متعددی متوجه این واقعیت می شوند که برای ایجاد رابطه بین نیروهای خود در جهت واداشتن کارفرما به رسیدگی و قبول مطالبات شان، نیاز به تشکل دارند. | ||
دو نمونه از این نوع موقعیت ها را در نظر بگیریم: در کارگاه های کوچک و متوسط اغلب اتفاق می افتد مدیریت جدیدی روی کار آید که با مدیریت پیشین تفاوت های بسیار دارد. این مدیریت تازه زیر بار بحث و مذاکره با کارگران نمی روز و تنها هدفش «عقلانی» کردن کار است، یا می خواهد عهده ئی از کارگران را به طور دست جمعی اخراج کند. یا مثلا مورد دیگری را در نظر بگیریم: حادثه ئی در کارخانه | دو نمونه از این نوع موقعیت ها را در نظر بگیریم: در کارگاه های کوچک و متوسط اغلب اتفاق می افتد مدیریت جدیدی روی کار آید که با مدیریت پیشین تفاوت های بسیار دارد. این مدیریت تازه زیر بار بحث و مذاکره با کارگران نمی روز و تنها هدفش «عقلانی» کردن کار است، یا می خواهد عهده ئی از کارگران را به طور دست جمعی اخراج کند. یا مثلا مورد دیگری را در نظر بگیریم: حادثه ئی در کارخانه | ||
نسخهٔ ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۶:۳۱
 | تایپ این مقاله ناقص است. لطفاً قبل از شروع به تایپ صفحهٔ راهنما را ببینید. |
کنفدراسیون دموکراتیک کار در فرانسه
مقاله زیر بر اساس یکی از انتشارات کنفدراسیون کار فرانسه (CFDT) تهیه شده است. این کنفدراسیون یکی از نیرومندترین اتحادیه های کارگری اروپا و پس از کنفدراسیون عمومی کار (CGT) بزرگ ترین اتحادیه کارگری فرانسه است. در این مقاله بحث از ضرورت سازماندهی سندیکائی در کارگاه ها و کارخانه هاست. سخن این است که کارگران عضو هر سندیکا ضروری است که درمحل کار خود در کارخانه، کارگاه نیز تشکل داشته باشند و مانند سازمان های سیاسی، برای اعضای خود «حوزه های سندیکایی» در هر کارخانه تشکیل دهند تا بتوانند مبارزات کارگران را در محل کار آن ها سازماندهی و رهبری کنند.
ک.ج.
مقدمه
می باید همه ابعاد فعالیت سندیکائی در کارخانه تجلی یابد. در هر کارگاه یا کارخانه کارگران در موقعیت های متعددی متوجه این واقعیت می شوند که برای ایجاد رابطه بین نیروهای خود در جهت واداشتن کارفرما به رسیدگی و قبول مطالبات شان، نیاز به تشکل دارند.
دو نمونه از این نوع موقعیت ها را در نظر بگیریم: در کارگاه های کوچک و متوسط اغلب اتفاق می افتد مدیریت جدیدی روی کار آید که با مدیریت پیشین تفاوت های بسیار دارد. این مدیریت تازه زیر بار بحث و مذاکره با کارگران نمی روز و تنها هدفش «عقلانی» کردن کار است، یا می خواهد عهده ئی از کارگران را به طور دست جمعی اخراج کند. یا مثلا مورد دیگری را در نظر بگیریم: حادثه ئی در کارخانه رخ می دهد که پیش ار آن نیز اتفاق افتاده و ناشی از بدی شرائط کار است که دیگر به هیچ وجه قابل تحمل نیست یا مدیریت جدید آهنگ و سرعت کار را بالا می برد. در مقابل چنین مسائلی از خود می پرسیم: «چگونه از خود دفاع کنیم؟ چگونه می توان از این نوع پیشامدها جلوگیری کرد؟» - در این باره بحث می کنیم و نتیجه می گیریم تشکل مان امری ضروری است و باید از امکانات موجود برای یک عمل مؤثر استفاده کنیم.
این را می دانیم یا به سرعت فرا می گیریم که قانون به کارگران حق استفاده از بعضی امکانات، از قبیل انتخاب نمایندگان کارکنان یا «کمیته کارخانه» را داده است. با این حال سؤالات متعددی به وجود می آید: چطور خودمان را متشکل کنیم، از کجا شروع کنیم، مؤثرترین وسیله کدام است؟... در بدو امر احساس می شود که این چیزها واقعا مسائل پیچیده ئی است و نقش مربوط به هر یک از این حقوق و چگونگی مربوط شدن آن ها به یکدیگر، چندان قابل تشخیص نیست. تماس گرفتن با سندیکا به ما می آموزد که باید کار را با تشکیل یک «حوزه سندیکائی کارخانه» شروع کنیم. از خود می پرسیم: «حوزه سندیکائی از چه تشکیل می شود و چه روابطی میان آن ها و نهادهائی مثل «نمایندگان کارکنان» و «کمیته های کارخانه» می تواند وجود داشته باشد؟
سعی می کنیم به این مسائل جواب دهیم: