شال
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
 | این مقاله در حال تایپ است. اگر می‌خواهید این مقاله را تایپ یا ویرایش کنید، لطفاً دست نگه دارید تا این پیغام حذف شود. |
س.ع صالحی، شاعر بختیاری
شالم بیارین
شمشیرِ بی‌غلاف‌و بیارین
بیارین زین خینی‌ی بَووٰامِه!
بیارین و گوش کنین ای ایل!
که چطو شیهه‌ی یابو
بوی شیون ِدشمن داره!
یابو! عزیز می‌دوونٌمْ
- سم اِزَنه
اوف ینیَریْنْ که چطو غٌشْ اِزَنه چی تَشِ برْنوْ...
تو اِگیٌ‌ی که هَمَلاٰ
- سر اِزَنه
- دریا به دریا،
- دریا به دریا،
- سر اِزَنه
ایلم ای!
- ایلم ای!
بگو بگیرین و بووَنْدیْن هر دست توفونِ
که
- وِرِسْتامْ ز کِلِ غیرت چالنگ ٰ
۱.چالنگ، نام ایلی از بختاری‌ها است.
شال
شالم را بیاورید
شمشیر بی‌غلاف را بیاورید
بیاورید زین خونی اجدادم را،
بیاورید و گوش کنید ای ایل
که چه‌گونه شیههٔ اسب جوان
بوی شیون دشمن دارد.
اسب جوان، رفیق می‌دانم،
سم می‌زند.
آه بنگرید که چه‌گونه خروش می‌کند چونان آتشِ «بِرْنو»
تو گویی که هم‌اکنون
- فراز می‌رود
- دریا به دریا.
- دریا به دریا.
- فراز می‌رود
ای ایل من!
- ای ایل من!
بگو بگیرید و ببندید هر دو دستِ توفان را که از کنار غیرت چالنگ برخاسته ام.
- ترجمه: غ. بابادی